WEBINAR SUMMARY [PO POLSKU PONIŻEJ]
“Property Restitution” of post-Jewish properties is a matter that has long been settled in accordance with old laws that govern war-related property transfers. Poland owes Jews NOTHING.
Jewish author Norman Finkelstein identifies the Holocaust Industry as an outright extortion racket. He calls them pirates circling the water waiting for booty. I prefer to think of them as vultures circling overhead, waiting to take advantage.
In the 1952 Luxembourg Agreement between West Germany and Israel, Germany paid the Jews without being legally obligated to do so. The Jews have a good thing going (getting paid extralegally), so now they are blaming other nations for so-called “complicity in the Holocaust” in order to try to force them to likewise pay monies that Jews are not owed.
The Holocaust Industry manipulates the media and politicians to arm-twist nations into paying these extortionists. The use of class action lawsuits enables them to extract payments without ever proving in court that these monies are owed them. How convenient!
Poland is slanderously accused of unjust enrichment. Not so. The wanton and illegal Jewish confiscation of Palestinian properties is clear-cut unjust enrichment if there ever was any. The legal Polish acquisition of post-Jewish properties, whose Jewish owners are no longer alive because of German [not Polish] acts, most certainly is not unjust enrichment, any more than the legal acquisition of ANY murder victim’s property.
The Holocaust Industry uses name and shame tactics–moral blackmail to persuade the international community that Poland must pay reparations (actually, monetary tribute) to self-appointed Jewish organizations. It raises bogus and emotional issues about Jewish communal properties. The Terezin Declaration conjures up special tribal rights to heirless Jewish property, even though they have no basis in fact.
The Holocaust Industry vultures are circling overhead, waiting for an opportune moment to strike. Poland must never let her guard down.
Podsumowanie Webinarium
Restytucja mienia” po żydowskich właścicielach to sprawa, która już dawno została rozstrzygnięta zgodnie ze starymi przepisami dotyczącymi przenoszenia własności w związku z wojną. Polska nie jest winna Żydom NICZEGO.
Żydowski pisarz Norman Finkelstein określa Przemysł Holokaustu jako jawną szajkę wymuszającą haracze. W porozumieniu luksemburskim z 1952 r. między Niemcami Zachodnimi a Izraelem Niemcy wypłaciły Żydom pieniądze, nie mając do tego prawnego obowiązku. Żydzi mają dobrą passę (otrzymują pieniądze poza prawem), więc teraz obwiniają inne narody o tak zwane „współudział w Holokauście”, aby zmusić je do wypłacenia pieniędzy, które nie są im należne.
Przemysł Holokaustu manipuluje mediami i politykami, aby zmusić narody do płacenia tym szantażystom. Wykorzystanie pozwów zbiorowych pozwala im uzyskać płatności bez konieczności udowadniania w sądzie, że pieniądze te są im należne. Jakie to wygodne!
Polska jest oszczerczo oskarżana o bezpodstawne wzbogacenie się. Nie jest to prawdą. Bezczelna i nielegalna konfiskata palestyńskich nieruchomości przez Żydów jest ewidentnym przypadkiem bezpodstawnego wzbogacenia się, jeśli kiedykolwiek taki miał miejsce. Legalne nabycie przez Polskę nieruchomości po Żydach, których żydowscy właściciele nie żyją z powodu działań Niemców [a nie Polaków], z całą pewnością nie jest bezpodstawnym wzbogaceniem się, nie bardziej niż jakiekolwiek legalne nabycie majątku ofiary morderstwa.
Przemysł Holokaustu stosuje taktykę piętnowania i zawstydzania – moralny szantaż, aby przekonać społeczność międzynarodową, że Polska musi zapłacić odszkodowania (w rzeczywistości daninę pieniężną) samozwańczym organizacjom żydowskim. Podnosi fałszywe i emocjonalne kwestie dotyczące majątku gmin żydowskich. Deklaracja z Terezin wyczarowuje specjalne prawa plemienne do majątku żydowskiego bez spadkobierców, mimo że nie mają one żadnego uzasadnienia w faktach.
Sępy Przemysłu Holokaustu krążą nad nami, czekając na dogodny moment do ataku. Polska nie może nigdy stracić czujności.
